İsimlerini andığımız, ekranlardan görüp haberlerine tanık olduğumuz yerler sanki çok uzağımızdaydı. Ama gerçekte uzak değillerdi. Kudüs, Gazze ve Şam… Sürekli gündemden düşmeyen gelişmelerin yaşandığı, oralarda bir şeylerin olduğu, ama çok uzaklarda kaldığı için ‘bakılıp geçilen’ yerlerdi bu beldeler…

Suriye’de 2011 yılında başlayan halk ayaklanmaları, 8 Aralık 2024 tarihinde 61 yıllık Baas diktatörlüğünün yıkılmasıyla sona erdi. Suriye artık, “hürriyet” kavramının sloganlardan gerçeğe dönüşüyor olmasının heyecanını yaşayan bir ülke…

Suriye’de 12 günde gerçekleşen ve bu hızıyla tartışılan bir değişim yaşandı. Artık herkes, bundan sonrasına ilişkin neler yaşanabileceğiyle ilgili endişelerini, tahminlerini ve beklentilerini paylaşıyor. Konuya, ahlak ve adalet gözüyle bakılmadığında, dile getirilen endişeler ve tahminler de ön yargıların kurbanı haline geliyor.

15 Mart 2011 tarihinde, Suriye’nin güneyindeki Dera’da bir grup öğrenci duvarlara “Ey doktor şimdi sıra sana geldi.” yazmış ve Suriye’de her şey öyle başlamıştı.

Arap baharının hareketlendirdiği bölgemizde maalesef istikrarsızlık, yıkımlar ve insani dram eksik olmuyor. 2011 yılı Mart ayından itibaren Suriye’de etkisini gösteren halkın hak ve özgürlük arayışları, gerek dış müdahalelerin etkisi gerekse grupların kendi içerisindeki anlaşmazlıkları ve çatışmaları sebebiyle akamete uğramıştı.

Soykırımın 418. Günü… Bu insanlık dışı işgal halen devam ediyor. Maalesef durduramadık, engel olamadık… Zulmü sona erdirip Gazze halkına el uzatamadık. Yetersiz kaldık. İmanımız Gazzeli bir kadın kadar değildi; samimiyetimiz de Gazzeli bir çocuğunkinden çok uzaktı… Sabrımız da zayıftı… 

Helalleşme çağrıları da yapsa, çarşaflı hanımlara rozet de taksa, mitinglerinde başörtülülere yer de açsa ve belediye başkan adayları camilerde Yasin’de okusa bu CHP’nin mayasında bulunan alerjik tepkiler ortamını bulduğunda hemen devreye giriyor. Devreye girmesiyle de, dine ve dindarlara yönelik verilen görüntünün sahteliği ortaya çıkıyor.

Heykeller ve büstler, yüzyıllardır gücün, kudretin ve liderliğin sembolü olarak kullanılmış; kimi zaman bir toplumu motive etmek, kimi zaman da bireylerin düşüncelerini ve zihinlerini biçimlendirmek için araç haline getirilmiştir. Geçmişte var olan büyük uygarlıklarda “en büyük” olma arzusu, büyük boyutlu yapıtların yapılmasının ve uzun yüzyıllar ayakta kalmasının nedeniydi…

Dünyanın gözünün üzerinde olduğu ve sonuçları merakla beklenen Amerikan seçimleri geldi çattı. Bölgesel problemleri ve kendi iç sorunlarını çözebilecek iradeden yoksun ülkeler, savaşların sonuçlarını, işgal ve yıkımların akıbetini, ateşkes süreçlerini ve ekonomilerinin durumunu tamamen bu süper gücün seçilecek başkanıyla irtibatlı görüyor.

Duyarsızlığın, umursamazlığın ve bencilliğin gittikçe arttığı günümüzde, çevremizden ve birbirimizden ilgilenmemek bir virüs gibi bulaşıcı hale gelmeye başladı. Ezilenden, mağdurdan, yanan ve yıkılandan her geçen gün uzaklaşılıyor. Hayatlar, akrabalarımızdan, komşularımızdan ve iman bağıyla kardeş olduğumuz kardeşlerimizden habersizce akıp gidiyor.