Suriye’de elli yıldan fazla hüküm süren Baas diktatörlüğünün yıkılışına hepimiz çok sevindik. Halkın farklı inanç ve görüşte de olsa meydanları doldurup sevinç gösterileri yaptıklarına şahit olduk. Yorulmuş bunalmış, bıkmış insanların üzerlerinden tonlarca yük kalkmış gibi rahatladıklarını görmüştük.

İnsanların hayatlarını kaybettiği, sürekli acıların konuşulduğu bir toplumda yaşamak tercihimiz olamaz. Huzurlu, sakin bir ortamın inşası, sağlıklı düşünebilmenin önünü açabildiğinden en çok bizler için önemli görülmelidir. Çünkü sağlıklı düşünen insan doğru kararlar verebilir; kendi kıyameti gelmeden hayatını, gidişatını sorgulayabilir.

Almanya Başbakanı Olaf Scholz’un Yeşiller ve Liberaller ile 2021’de kurduğu koalisyonun ismi “trafik ışıkları“ydı. Koalisyon, Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmesiyle görülen ekonomik ve insani krizlerle çatırdamıştı. İktidarın savunma bütçesine ağırlık verip bu alanda yüksek harcamalara yönelmesi, ülkede enerji fiyatlarının artması ve Ukrayna’dan 1,5 milyonluk göçmene ev sahipliği yapılması, 2022’den beri ekonomik büyüme yaşayamayan ülkede büyük rahatsızlığa sebep olmuştu.

Geçtiğimiz hafta sonu Diyarbakır’da “Kürt Meselesine İnsani Çözüm Çalıştayı” gerçekleştirildi. Hür Dava Partisinin (HÜDA PAR) İnsan Hakları ve Hukuk İşleri Başkanlığı tarafından düzenlenen çalıştay, ülkede yeniden gündeme gelen ateşkes, barış ve kalıcı çözüm tartışmalarına ciddi katkılar sağlayacak önemli bir fırsattı.

İnsanlar gerçekten bu yöneticileri hak ediyor mu? İnsanlıktan, adaletten, gerçeklikten kopuk, sinema filmlerinin kötü adam rollerini oynayan bu seviyesiz, çapsız liderlikler gerçekten benimsenmiş ve tercih edilmiş kişiler mi?

Geçtiğimiz gün insanlık adına utanç verici açıklamalara şahit olduk. Soykırımcı bir katil ve aklı gidip gelen emlak tüccarı, 2 milyondan fazla insanı yaşadığı topraklarından, ata yurtlarından çıkarmanın gerekli olduğu açıklamasını yaptılar. ABD Başkanı Trump, Gazze Şeridi’ni ele geçirme, Filistinlileri komşu ülkelere sürme ve bölgeyi özel ve gizemli amaçları için yeniden imar etme niyetini açıkça ortaya koydu.

Albert Camus’un, “Bir ülkeyi tanımak için, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın” sözü dikkat çekicidir. O, bir ülkedeki ölümlerin o ülkenin gelişmişlik seviyesini gösterdiğine işaret etmekte, bunun önemli bir medeniyet göstergesi olduğuna vurgu yapmaktadır.

Topraklarını işgal eden zorba İsrail güçlerine karşı Filistin halkının başlattığı direniş, 77 yıldır farklı aşamalarda devam ediyor. Bazen taş, bazen sapan, bazen bıçak, bazen de silahla kendisini gösteren bu özgürlük mücadelesi aynı zamanda diplomasi alanında da hep var olmayı başarabildi. Filistin direnişinin masada yer alması, kendisinin tanınan, dikkate alınan bir güç merkezi olduğunu da ispatlıyor.

İç cephenin güçlendirilmesi hedefiyle başlatılan yeni bir süreç ülkenin yeni gündemi haline geldi. Anne ve babaların ocaklarına artık ateş düşmeyecekse, Türkçe ve Kürtçe ağıtlar artık duyulmayacaksa, tek bir gencin kanı bundan böyle soğuk mermilerle akmayacaksa bu sürecin umutla takip edilmesi tabi ki normal olandır.

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin Ekim ayının başında yaptığı çağrı ülke gündeminde ilk sıraya oturdu. Gerek yapılan çağrıya, gerek çağrının muhatabına ve gerekse çağrıyı yapana bakınca her kesimden insanın konuya odaklanması normaldi aslında…